Ο πάπας Φραγκίσκος αφήνει μια Καθολική Εκκλησία «χωρίς περιορισμούς» αλλά και και διχασμένη – Τα επόμενα βήματα του Βατικανού
Ένας θεσμός όπως η Καθολική Εκκλησία, η οποία έχει ηλικία άνω των 2.000 ετών και έχει αλλάξει ηγεσία 266 φορές, είναι έμπειρη στο πως θα διαχειριστεί γεγονότα όπως ο θάνατος του Πάπα Φραγκίσκου.
Όμως ενώ τα βήματα που θα ακολουθηθούν από τη στιγμή που πέθανε ο Πάπας Φραγκίσκος είναι δεδομένα και υπαγορεύονται αυστηρά από την παράδοση στην Καθολική Εκκλησία, το κλίμα είναι συχνά πολύ διαφορετικό, ανάλογα με τον πάπα που αντικαθίσταται.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Skynews όταν ο ίδιος ο Φραγκίσκος ανήλθε στον παπισμό, δεν υπήρχε καθόλου πάπας για να θρηνήσει.
Ο προκάτοχός του, ο Βενέδικτος ο 16ος, ήταν ο πρώτος πάπας που παραιτήθηκε μετά από 600 χρόνια. Δεν υπήρξαν δακρυσμένα πλήθη μπροστά από τη Βασιλική, δεν υπήρξε τηλεοπτική κηδεία, παρά μόνο πολλές εικασίες σχετικά με το γιατί ένας πάπας θεώρησε ότι δεν μπορούσε πλέον να ανταποκριθεί στο ρόλο του.
Ο θάνατος του Πάπα Φραγκίσκου ήταν αιφνίδιος, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και οι πιστοί γλίτωσαν από τα χρόνια της παρακμής που είχαν επηρεάσει τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ πριν από τον θάνατό του το 2005.
Όταν ανακοινώθηκε ο θάνατός του αργά το βράδυ της δεύτερης Απριλίου, η πλατεία του Αγίου Πέτρου ήταν ήδη γεμάτη από πενθούντες και δημοσιογράφους που περίμεναν το αναπόφευκτο.
Αυτές οι διαφορετικές συνθήκες αλλάζουν το πότε και το πώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το κύριο ερώτημα που απασχολεί όλους – ποιος θα είναι ο επόμενος άνθρωπος που θα ηγηθεί της Καθολικής Εκκλησίας και προς ποια κατεύθυνση θα την οδηγήσει;
Ο Πάπας ήταν περισσότερο περιεκτικός παρά προοδευτικός
Η λέξη Καθολικός σημαίνει οικουμενικός, και είναι μια καλή υπενθύμιση της πρόκλησης που αντιμετωπίζει κάθε Πάπας – το να ηγηθείς ενός εκκλησιάσματος 1,4 δισεκατομμυρίων ανθρώπων από όλο τον κόσμο, με διαφορετικές ιδέες για το αν και πώς πρέπει να γίνει η αλλαγή, δεν είναι καθόλου εύκολο.
Τα παγκόσμια δημογραφικά στοιχεία του Καθολικισμού αλλάζουν με ταχείς ρυθμούς. Η συντριπτική πλειονότητα των παπών έχει προέλθει από την Ευρώπη, η οποία φιλοξενεί το 20% των καθολικών του κόσμου, αλλά ο αριθμός τους μειώνεται. Η Αφρική και η Λατινική Αμερική είναι οι περιοχές όπου ο καθολικισμός αυξάνεται.
Ο Πάπας Φραγκίσκος είχε έντονη επίγνωση αυτού του γεγονότος. Συχνά μιλάμε γι’ αυτόν ως προοδευτικό, αλλά ένας πιο ακριβής όρος για να περιγράψουμε την παποσύνη του θα ήταν «χωρίς αποκλεισμούς».
Οι καρδινάλιοι εκτός Ευρώπης δεν εγγυώνται κληρονομιά
Πρακτικά, φρόντισε να διασφαλίσει ότι οι φωνές από τον Παγκόσμιο Νότο θα είναι ισχυρότερες στο κονκλάβιο, δημιουργώντας περισσότερους καρδιναλίους από λιγότερο εκπροσωπούμενα μέρη του κόσμου.
Αλλά πολλές από αυτές τις περιοχές έχουν πιο παραδοσιακές απόψεις σε θέματα όπως τα δικαιώματα των LGBTQ+, ένας τομέας όπου προσπάθησε να μαλακώσει τη στάση της εκκλησίας.
Το αποτύπωμα του Φραγκίσκου στη σύνθεση του κολεγίου των καρδιναλίων δεν αποτελεί εγγύηση ότι θα ακολουθήσουν τα βήματά του σε οποιοδήποτε θέμα.
Ο ίδιος ο Φραγκίσκος, ένας μεταρρυθμιστής, εξελέγη από ένα κονκλάβιο καρδιναλίων που επέλεξαν οι δύο πολύ συντηρητικοί προκάτοχοί του.
Μια διχασμένη εκκλησία σε διχαστικούς καιρούς
Ο Πάπας Φραγκίσκος αφήνει πίσω του μια διχασμένη εκκλησία σε μια εποχή που είναι διχαστική παγκοσμίως.
Είδαμε πρόσφατα αρκετές εθνικές εκλογές να επιλέγουν την αλλαγή πολιτικής κατεύθυνσης. Σύντομα θα μάθουμε αν το κονκλάβιο θα ακολουθήσει αυτή την τάση.
To άρθρο Ο πάπας Φραγκίσκος αφήνει μια Καθολική Εκκλησία «χωρίς περιορισμούς» αλλά και και διχασμένη – Τα επόμενα βήματα του Βατικανού δημοσιεύτηκε στο NewsIT .
