1 χρόνος από την καταστροφική πλημμύρα, ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ
Ένας χρόνος μετά τις πλημμύρες: Στρατηγικές και προτάσεις αντιμετώπισης από το ΚΚΕ
Σε συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, παρουσιάστηκαν οι απόψεις και τα μέτρα που προτείνει το κόμμα για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, έναν χρόνο μετά από τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία.
Με εκπροσώπους όπως η Μαρία Γαβάλα, Γραμματέας της Ε.Π. Θεσσαλίας, και άλλα σημαντικά στελέχη, το ΚΚΕ εξέθεσε την ανάγκη για ριζικές αλλαγές στη διαχείριση των φυσικών πόρων και την ανάπτυξη ανθεκτικών υποδομών, τονίζοντας την εμπλοκή του λαού στις διαδικασίες αποφάσεων και τη συνεχή κινητοποίηση για τη διασφάλιση των λαϊκών αναγκών αντί των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Μαρία Γαβάλα, μέλος της ΚΕ και γραμματέας της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ
Στον περιορισμένο χρόνο και χώρο των ΜΜΕ, γραπτό και προφορικό, αλλά και συνολικότερα, ό,τι και να πούμε για την καταστροφή στη Θεσσαλία, είναι λίγο.
Πόσο μάλλον αν πιάσουμε ό,τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια, πρόσφατα πάλι σε Αττική, προηγούμενα σε Εύβοια, σε Μάτι, Μάνδρα και σ’ όλο τον ατελείωτο και συνεχώς μεγεθυμένο κατάλογο στη χώρα.
Πόσο μάλλον αν πιάσουμε τους τυφώνες, τις πλημμύρες, τις πυρκαγιές, σε ΗΠΑ, Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, ακόμη και στη Γερμανία, σε Τουρκία, σε Χαβάη…κι ο κατάλογος της καταστροφής ανοίγει κι άλλο αν είχαμε το χρόνοι.
Στην προσπάθεια καταγραφής της κατάστασης που βιώνει ο λαός της περιοχής μας συμβάλλει και το πολυσέλιδο αφιέρωμα που υπάρχει στον «Ριζοσπάστη» του Σαββατοκύριακου 7-8/9
Είναι ο άνθρωπος, λοιπόν, αδύναμος απέναντι στη φύση και τα φαινόμενά της, μοιραία ορισμένοι δεκάδες εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές, όπου γης, θα πεθαίνουν; Ορισμένοι χιλιάδες θα καταστρέφονται;
Είναι οι κυβερνήσεις κι οι τοπικές αρχές που κρατάνε όλα τα εργαλεία του κρατικού μηχανισμού στα χέρια τους, αδύναμες απέναντι στην- όποιας διαβάθμισης – επιθετικότητα ενός φυσικού φαινομένου;
Σήμερα στον 21ο αιώνα, που το κτηματολογικό γραφείο στη Λάρισα θα δουλεύει αξιοποιώντας τεχνολογίες υψηλής καινοτομίας και τεχνητή νοημοσύνη για παράδειγμα;
Το ΚΚΕ έχει μιλήσει για το θέμα αυτό. Από θέση αρχών, από πολλά χρόνια πριν, αναπτύσσοντας και επικαιροποιώντας τις θέσεις του, μέσα από την συνεχή ζωντανή και μοναδικά ζωογόνα κοινή δράση του με τους εργαζόμενους, το λαό.
Εμείς δεν περιμένουμε παθητικά να ξημερώσει κάποια μεγάλη μέρα που θα υλοποιηθεί το ανατρεπτικό πρόγραμμα του ΚΚΕ , που θα έρθει ο σοσιαλισμός. Είμαστε καθημερινά μπροστά στους αγώνες που ανοίγουν τον δρόμο της ανατροπής. Αγωνιζόμαστε καθημερινά για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε κάθε χώρο δουλειάς και κάθε γειτονιά. Για να μαζικοποιείται η δράση των σωματείων, των αγροτικών συλλόγων, των μαζικών φορέων του κινήματος Για να ενισχύεται ο προσανατολισμός τους ώστε να σημαδεύουν τον πραγματικό αντίπαλο, τη στρατηγική του κεφαλαίου και την ΕΕ.
Και στην περιοχή μας, η Κομματική οργάνωση Θεσσαλίας μιλά με τα έργα της, κάθε μέρα, τις νύχτες της καταστροφής με τις ιδιωτικές βάρκες και κάθε μέσο, τις ατελείωτες στιγμές και μέρες στα ξελασπώματα και στην οργάνωση της αλληλεγγύης.
Της εργατικής – λαϊκής αλληλεγγύης, μόνης δύναμης, που έντυσε, ζωντάνεψε, τάισε, ξελάσπωσε, φιλοξένησε, τους χιλιάδες της περιοχής μας που το μόνο που τους άξιζε ήταν ένα 112. Κι ούτε καν αυτό στο Βλοχό, στη Μεταμόρφωση, στο ρημαγμένο χωρίς δρόμους Πήλιο, κι αλλού.
Κάτω, εκεί που ζούνε κι εργάζονται η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, οι παραγωγοί τους πλούτου, οι εν δυνάμει «θύματα» νέων φυσικών φαινομένων που θα ξανάρθουν.
Εκεί εστιάζει το ΚΚΕ, κινείται, συζητά, αναζητά τον προβληματισμό, ακούει. Στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, στο χωριό, στο σχολείο και στη σχολή.
Μπήκαμε μπροστά για να οργανωθούν πολλές εκατοντάδες ανθρώπους σε νέες μορφές οργάνωσης ως πληγέντες, κινητοποιώντας ταυτόχρονα εκατοντάδες μαζικούς φορείς της περιοχής, σωματεία, αγροτικούς συλλόγους, πολιτιστικούς, μαθητικά όργανα, φοιτητικά.
Παλέψαμε και παλεύουμε 1 χρόνο τώρα.
Στηρίξαμε τον πανθεσσαλικό συντονισμό με το Εργατικό Κέντρο Λάρισας μπροστά, με τα 5 Εργατικά της περιοχής σε πανεργατική απεργία στις 28 Φλεβάρη.
Για να δικαιωθούν οι 17 νεκροί του λαού της περιοχής μας. Οι νεκροί της βαρβαρότητας αυτού του συστήματος, του γερασμένου και γι αυτό όλο και πιο επικίνδυνου καπιταλισμού
Για τα δεκάδες χιλιάδες καταστραμμένα σπίτια, καταστήματα, τα σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα με καλλιέργειες, κτηνοτροφικές μονάδες και σταβλικές εγκαταστάσεις, μελίσσια, που για μέρες βουλιάζανε μέσα στις λάσπες, στα νερά. Για αποζημιώσεις στο 100% στις τεράστιες καταστροφές σε υποδομές.
Όποια πληγή επουλώθηκε έστω και λίγο, ό,τι δόθηκε, δε χαρίστηκε, οφείλεται σ’ αυτό τον αγώνα στο «λαό που έσωσε το λαό», διεκδικώντας :
Αποκατάσταση των κέντρων υγείας, των σχολείων, των πανεπιστημίων , του οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου
Απέναντι στις ανοχύρωτες πόλεις, στο εχθρικό δικό τους κράτος, της κυβέρνησης, της περιφερειακής αρχής, ο μόνος αξιόπιστος υπήρξε και είναι η μαχητική οργάνωση του λαού
Είναι αυτή η οργάνωση που η γραφική πολιτική περσόνα Γεωργιάδης και πρωτοπαλίκαρο της κυβέρνησης, ονόμασε «συμμορία», αποδείχνοντας ποιοι πραγματικά πόσο τελικά παίρνουν υπόψη τη δύναμη του λαϊκού παράγοντα.
Ο λαός να σώζει το λαό στο δρόμο της ανατροπής, αυτό είναι που τελικά φοβίζει, αυτό είναι που προσπαθούν να αναχαιτίσουν.
Ειδικά σήμερα, που το αστικό πολιτικό σύστημα, δυσκολεύεται να βαδίσει σε δρόμο με ροδοπέταλα την πορεία αναμόρφωσής του. Από τη μια η βουτηγμένη στα αδιέξοδα της σοσιαλδημοκρατία με τα δυο βασικά της κόμματα, να μη μπορεί μέχρι στιγμής να συγκροτήσει τον πόλο – επόμενο κυβερνητικό αντικαταστάτη στην κυβερνητική φθορά της κυβέρνησης.
Και από την «άλλη» η ΝΔ να πρέπει να «τρέξει το ευρωατλαντικό σενάριο» ανοίγοντας νέα επενδυτικά πεδία, προσαρμόζοντας ακόμη βαθύτερα το αντιλαϊκό αστικό κράτος τους σ αυτή την προσαρμογή.
Αναβαθμίζοντας τη γεωστρατηγική θέση της χώρας, δηλαδή της αστικής της τάξης σα νατοϊκό προγεφύρωμα στην ευρύτερη περιοχή.
Με τα δυο μεγάλα πολεμικά μέτωπα να κλιμακώνονται, και πλήθος μικρότερων να εξελίσσονται.
Η κυβερνητική φιέστα πριν λίγες μέρες στην περιοχή, με καλεσμένους «λίγους κι εκλεκτούς», Έλληνες κι Ολλανδούς, βιομηχάνους και τοπικές αρχές, περιφερειάρχες – πλυντήρια, δε θα μπορούσε παρά να γίνει μόνο κεκλεισμένων των θυρών .
Η αστική τάξη και στην περιοχή μας ξέρει καλά τον αντίπαλο της, το οργανωμένο κίνημα, τους φορείς τους, το λαό, που γι αυτούς το «δώρο» ήταν οι εκατοντάδες αστυνομικές δυνάμεις.
Όλοι μαζί, κυβέρνηση ΝΔ, περιφερειακή, τοπικές αρχές, τα πανε, τα συμφωνήσανε, όπως τόσα χρόνια τώρα.
Στρατηγική η σύγκλισή τους, αστική, με κριτήριο το κέρδος. Η πολιτική τους έχει διαδοχικότητα, συνέχεια, κοινή βάση:
Την πολιτική της ΕΕ και τις σχετικές οδηγίες ΕΕ 2007/60 για την αξιολόγηση και τη διαχείριση κινδύνων πλημμύρας, με βάση την αρχή του κόστους και του οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος. που αντιμετωπίζει τις λαϊκές ανάγκες ως κόστος και ως όφελος τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων .
Με βάση αυτήν την αρχή κρίνεται σ’ όλα τα κράτη της ΕΕ αν συμφέρει να κατασκευαστούν κάποια αντιπλημμυρικά έργα ή αν «συμφέρει» το κράτος να αφήσει μια περιοχή να πλημμυρίσει και να δώσει στη συνέχεια κάποιες πενιχρές αποζημιώσεις .
Πίσω απ’ το μπάζωμα ποταμών και ρεμάτων, πίσω απ’ την άναρχη δόμηση των πόλεων θα βρούμε την εμπορευματοποίηση της γης και της χρήσης της.
Γι αυτό όλοι τους, διαδοχικά, «κάνει ο καθένας τη δουλίτσα του» , όπως χαρακτηριστικά την περίοδο 2014 – 2021 μεγάλες Θεσσαλικές επιχειρήσεις, πήραν από το κράτος με την μορφή επιδότησης και φοροαπαλλαγής πάνω από 370 εκ. ευρώ για να κάνουν νέες επενδύσεις μέσω του αναπτυξιακού νόμου 4399/2016 (ε την μερίδα του λέοντος να πηγαίνει στις μεγάλες βιομηχανίες των Τροφίμων (40%), σε μεγάλες Τουριστικές μονάδες (13%) στις βιομηχανίες του Μετάλλου (11%) και του Φαρμάκου (7,5%).
Γι αυτό μέσω του ΕΣΠΑ 2014 -2020, πάνω από 650 εκ. Ευρώ κινήθηκαν είτε με την μορφή άμεσων ενισχύσεων, είτε μέσω αναθέσεις δημοσίων έργων σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, με τις μεγάλες επιχειρήσεις τις περιοχής έλαβαν ως άμεσες ενισχύσεις πάνω από 130 εκ. ευρώ.
Ενώ πάνω από 520 εκ. ευρώ πήγαν σε μεγάλες κατασκευαστικούς, ενεργειακούς κ.α. ομίλους ως αναδόχους δημοσίων έργων.
Αυτή η πορεία στρατηγικών προτεραιοτήτων οδήγησε να μην υπάρχει ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική, όπως και αντιπυρική, αντισεισμική προστασία σε καμία περιοχή της χώρας.
Αυτή η πορεία στρατηγικής σύγκλισης και εναρμονισμένης πολιτικής διαδοχής έπνιξε τη Θεσσαλία και θα την ξαναπνίξει.
Έξω από τις κεκλεισμένες θύρες, η Θεσσαλία της δουλειάς στενάζει, με τα εκατοντάδες γκρεμισμένα σπίτια και τους ιδιοκτήτες τους να παλεύουν να βγάλουν άκρη με τις δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές για πενιχρές αποζημιώσεις , με τα μπάζα να μην έχουν απομακρυνθεί ακόμη, με τα αναχώματα στην καλύτερη περίπτωση να στρώνονται με χαλίκι εγκυμονώντας νέους κινδύνους, με τα ρέματα ακαθάριστα, με χιλιάδες στρέμματα με τις χωματερές, γεμάτες από τις σαπισμένες οικοσκευές του κόσμου να στέκουν μάρτυρες της πραγματικότητας.
Η σκληρή πραγματικότητα δεν μπορεί να ραφτεί στο κοστούμι καμιάς κυβερνητικής, ευρωνωσιακής, ή νεόκοπης περιφερειακής.
Πίσω απ’ τις ελλείψεις αναγκαίων έργων θα βρούμε τις κατευθύνσεις της «πράσινης μετάβασης» που δεν προκρίνουν τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα. Θα βρούμε τις κατευθύνσεις της νέας ΚΑΠ για τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής απ’ τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις
Πίσω απ’ τις ελλείψεις που προκάλεσαν τη μεγάλη καταστροφή θα βρούμε την κοινοτική Οδηγία – πλαίσιο για τη διαχείριση του νερού (2000/60).
Θα βρούμε τις κατευθύνσεις για αποσύνδεση των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής των Ποταμών απ’ τα Σχέδια Διαχείρισης των Κινδύνων Πλημμύρας, που υλοποιήθηκαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα και όταν γίνονται κάποιες υποτυπώδεις παρεμβάσεις «λάμπει» η έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδιασμού, εξαιτίας της αναρχίας στην οποία οδηγούν το καπιταλιστικό κέρδος, η ιδιοκτησία στη γη και η χρήση της με σκοπό το κέρδος, με τον τραγέλαφο των «μπαλωμάτων» που απλά σπρώχνουν το πρόβλημα σε διπλανές περιοχές, όπου τις περισσότερες φορές προκαλούνται πολλαπλάσια προβλήματα.
Ο κοινός τους αστικός σχεδιασμός με επιμέρους δευτερεύουσες διαφοροποιήσεις αποδεικνύεται και στο …αστρονομικό ποσό των 101,5 εκατ. ευρώ από το λεγόμενο «Ταμείο Αλληλεγγύης» «για τη στήριξη των προσπαθειών ανάκαμψης μετά τις πλημμύρες τον Σεπτέμβριο του 2023».
Ενώ, το κόστος των ζημιών στους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας ξεπέρασε τα 2,5 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται οι πραγματικές ανάγκες για έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και για αποζημίωση των πλημμυροπαθών στο 100%.
Στο πλαίσιο της «ανασυγκρότησης» της Θεσσαλίας και με μπούσουλα το σχέδιο των Ολλανδών ετοιμάζονται να μοιράσουν σε μεγάλες κατασκευαστικές νέα πακέτα από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Προχωρώντας τα σχέδια περαιτέρω εμπορευματοποίησης του νερού, σπρώχνοντας σχέδια για αλλαγές στη χρήση γης και στην αγροτική καλλιέργεια, με στόχο τη συγκέντρωση της γης σε λιγότερα χέρια, προωθούν την υποχρεωτική ιδιωτική ασφάλιση και τη στήριξη νέων κερδοφόρων επενδύσεων των ομίλων.
Την ίδια ώρα βέβαια που το εισόδημα των εργαζομένων και του λαού στην Περιφέρεια Θεσσαλίας μειώθηκε πάνω από 22%, μόνο την περίοδο 2011 – 2019, με 200 εργατικά ατυχήματα τον χρόνο, με σύνολο τα 2.187 ατυχήματα, , με πάνω από 60000 καταγραμμένους ανέργους το 2022, με πάνω από 26 χιλ. εργαζόμενοι που μετανάστευσαν εκτός της περιφέρειας Θεσσαλίας την περίοδο 2011 – 2021, με πάνω από 9000 μικρές επιχειρήσεις να βάζουν λουκέτο την προηγούμενη περίοδο.
Ολοι τους συμφωνούν στην ουσία και την κατεύθυνση των παρεμβάσεων, και όταν εκφράζουν ορισμένες «ενστάσεις» αυτές αφορούν θέματα διαδικασίας, προσώπων, διασφάλισης κονδυλίων και ταχύτητας υλοποίησης του «σχεδίου ανασυγκρότησης».
Καλούμε σε επαγρύπνηση. Με βαθιά πίστη στις αστείρευτες εργατικές λαϊκές δυνάμεις, που αναδείχτηκαν όλη αυτή τη χρονιά.
Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο: «Ανασυγκρότηση» υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, ή σύγκρουση με αυτόν τον σχεδιασμό.
Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες μιας άλλης, ριζικά διαφορετικής πορείας για τη Θεσσαλία και όλη τη χώρα, προς όφελος του λαού και των σύγχρονων αναγκών του. Υπάρχουν όλα τα αναγκαία μέσα, η γνώση, το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό για να υπάρξει οργανωμένο σχέδιο διαχείρισης και αντιπλημμυρικής προστασίας, για να μπορέσει να ζήσει ο λαός στον τόπο του με αξιοπρεπές εισόδημα, με συνδυασμένη κάλυψη των κοινωνικών του αναγκών.
Σε αυτό το δρόμο, της ανατροπής, της καθημερινής διεκδίκησης και πίεσης, ο αγώνας μας συνεχίζεται.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ε.Π. ΘΕΣΣΑΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ 9/92024
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗ ΓΙΩΡΓΟ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΛΑΡΙΣΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Πέρασε ένας χρόνος από τις καταστροφικές-φονικές πλημμύρες και την ανείπωτη τραγωδία που έζησε ο λαός της Θεσσαλίας.
Ο ένοχος του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος γνωστός. Το ίδιο το αστικό κράτος και όσοι το υπηρετούν με την πολιτική τους.
Κυβερνήσεις, περιφερειακές και δημοτικές αρχές, που στο όνομα της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της αστικής τάξης, των επιχειρηματικών ομίλων, δεν διστάζουν να θυσιάσουν τη λαϊκή περιουσία, το περιβάλλον, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.
Αυτή η πολιτική συνεχίζεται και μετά την τραγωδία.
Αποζημιώσεις ψίχουλα, με αποκλεισμό χιλιάδων πληγέντων, μεγάλη καθυστέρηση αποκαταστάσεων, αντιπλημμυρικά έργα που δεν ξεκίνησαν, ενώ όσα προβλέπονται θα είναι αποσπασματικά, με γνώμονα το κόστος- όφελος, ελάχιστα αποτελεσματικά και θα κοστίσουν πανάκριβα για το λαό προς χάριν της κερδοφορίας μεγάλων εταιρειών.
Κάπως έτσι, κάθε αστική κυβέρνηση, μετά από κάθε τραγωδία, τάζει μέτρα ‘’ανακούφισης’ και ‘’ανασυγκρότησης’’, ταϊζει με εκατομμύρια ευρώ τους μονοπωλιακούς ομίλους που τα αναλαμβάνουν, με τους ίδιους αντιλαϊκούς όρους και προϋποθέσεις της ευρωενωσιακής στρατηγικής. Μέτρα, τα οποία όμως τα ξεβράζει η επόμενη νεροποντή ή αντίστοιχα τα κατακαίει η επόμενη πυρκαγιά, με το λαό να μένει πάντα ανοχύρωτος.
Το ΚΚΕ μέσα στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στην Περιφέρεια, στους Δήμους, στη Βουλή στην Ευρωβουλή, μπήκε από τις πρώτες ώρες της τραγωδίας μπροστά στην πάλη του λαού και συνεχίζει μέχρι σήμερα τον αγώνα και τις διεκδικήσεις:
Για εδώ και τώρα 100% αποζημιώσεις, για ανακούφιση όλων των πληγέντων.
Απαιτούμε αποφασιστική στήριξη από το κράτος για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους από την αρχή, σε ασφαλή σπίτια, μαγαζιά, καλλιέργειες, πόλεις και χωριά.
Θέτουμε αταλάντευτα το ζήτημα της επιτακτικής ανάγκης για όλα τα έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής και αντιπυρικής θωράκισης.
Συγχρόνως, θεωρούμε επείγουσα την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας του λαού μας εδώ στη Θεσσαλία για άμεση υλοποίηση των αναγκαίων μέτρων και υποδομών, γιά κάλυψη των τεράστιων ελλείψεων σε εξειδικευμένο δυναμικό, για ουσιαστικό σχεδιασμό πρόληψης και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών.
Να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι που θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Η εργατική τάξη, ο λαός μας στη Θεσσαλία που έχει πληγεί από φυσικές καταστροφές, έχει ένα λόγο παραπάνω να σκεφτεί ότι αυτός ο δρόμος του κεφαλαίου, της ΕΕ που τον γνώρισε με όλες τις αστικές κυβερνήσεις, έχει χρεωκοπήσει. Δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα αυτονόητα.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία, να μην συμβιβαστούν με το ρεαλισμό του κεφαλαίου και των κομμάτων που το υπηρετούν (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κα) που αποδίδουν βολικά όλες τις καταστροφές στη λεγόμενη κλιματική κρίση΄ αλλά να διεκδικήσουν το ρεαλισμό των δικών τους αναγκών που δεν μπορούν να περιμένουν.
Η ικανοποίηση τους μπορεί να συμβεί με ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας.
Ο ίδιος ο λαός χρειάζεται να πάρει τις αποφάσεις του, να ‘’το πάρει αλλιώς’’ με ένα όσο πιο δυνατό ΚΚΕ.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ Ε.Π. ΘΕΣΣΑΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ 9/92024
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ Β. ΜΕΤΑΞΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Σε σχέση με τα τραγικά γεγονότα στον Παγασητικό τις προηγούμενες ημέρες, θεωρούμε ότι υπάρχουν σοβαρές ευθύνες για το περιβαλλοντικό έγκλημα που συντελέστηκε και πως είναι δικαιολογημένη η οργή και η αγανάκτηση των κατοίκων της Μαγνησίας.
Έρχεται να προστεθεί στην οργή και αγανάκτηση απο την εγκατάλειψη των πλημμυρόπληκτων περιοχών, που έναν χρόνο μετά τις καταστροφές των Daniel και Elias, δεν έχει παρθεί κανένα ουσιαστικό μέτρο αποκατάστασης, προστασίας, κανένα ουσιαστικό μέτρο για τις αποζημιώσεις.
Και όπως στις περσινές πλημμύρες, όσα βιώνουμε έναν χρόνο τώρα και στη Μαγνησία, με αποκορύφωμα τις εικόνες των νεκρών ψαριών που έκαναν τον γύρο του κόσμο, αποδεικνύουν την απόλυτη χρεοκοπία της λογικής που αντιμετωπίζει την προστασία της ζωής, της υγείας, της περιουσίας του λαού ως κόστος. Δηλαδή, της κοινής γραμμής των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ως κυβερνήσεις και τοπικές διοικήσεις, που αποτελεί και τον πυρήνα της στρατηγική της Ε.Ε.
Για χρόνια, όλοι μαζί, από κοινού, έχουν διαμορφώσει το πλαίσιο του εχθρικού για τον λαό αστικού κράτος. Του κράτους εκείνου που σε ένα έκτακτο φαινόμενο, κυριολεκτικά του “κόβονται” τα πόδια, αφού οι σχετικές υπηρεσίες του είναι γονατισμένες και αποψιλωμένες, αλλά την ίδια ώρα είναι αποτελεσματικότατο και ταχύτατο όταν πρόκειται για τις υποθέσεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Δείτε μόνο το εξής: πόσοι φορείς, υπουργεία, υπηρεσίες… ασχολούνται με τις επιδιώξεις και τα “θέλω” του μονοπωλιακού ομίλου για την εγκατάσταση πλατφόρμας LNG στον Παγασητικό και πως βραχυκύκλωσαν όλοι τους στο θέμα των νεκρών ψαριών απο την Κάρλα. Μέρα με τη νύχτα!
Είναι, λοιπόν, οι ίδιοι που για χρόνια, από κοινού, έχουν εγκαταλείψει την όποια πρόληψη, κατασκεύασαν πρόχειρα έργα με κριτήριο το κέρδος, έχουν παρατήσει στην τύχη τους προηγούμενα έργα προστασίας.
Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό:
Γέφυρα Ξηριά που ελέω κόστους φτιάχτηκε πιο χαμηλά και μίκρυναν την κοίτη του ποταμού στο σημείο, με αποτέλεσμα να υπερχειλίσει το ποτάμι και να πνιγεί η διπλανή συνοικία.
Κατασκευή Περιφερειακού στον Βόλο, που μπαζώθηκαν ρέματα, με αποτέλεσμα να διαλυθεί μια ολόκληρη συνοικία (η Ν. Καλλιθέα) και να δημιουργηθεί ένα νέο ποτάμι σε κεντρικούς δρόμους της Ν. Ιωνίας, παρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά του.
Αντίστοιχα μπαζώματα και μπαλώματα οδήγησαν στις καταστροφές σε Ζαγορά, Αγιο Ιωάννη Πηλίου, Συκή, Ποτιστικά, Πάλτση, Μηλίνα, Κατηγιώργη, σε χωριά του Δήμου Αλμυρού. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της κατασκευής του λιμανιού στον Πλατανιά, ακριβώς πάνω στο μπαζωμένο ρέμα!
Τα διαχρονικά προβλήματα στον κυκλικό κόμβο του ΟΣΕ στον Βόλο, στη Νεάπολη, το Παλιό Λιμεναρχείο, το Καπακλί… Εδώ και χρόνια κάθε φορά που βρέχει λίγο πιο έντονα, αυτές οι περιοχές αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό…
Κυβερνήσεις, Δήμοι, Περιφέρεια, αδυνατούν να υλοποιήσουν έστω ένα στοιχειώδες ενιαίο (ενιαίο, γιατί μόνο έτσι θα είναι αποτελεσματικό) σχέδιο αντιπλημμυρικής θωράκισης όλης της Περιοχής. Και αυτό γιατί η αφετηρία του όποιου σχεδιασμού είναι οι εγκληματικές στρατηγικές της Ε.Ε., τα επιλέξιμα – με κριτήρια αγοράς – έργα, σαν κι αυτά που περιγράφηκαν: ο περιφερειακός, η γέφυρα Ξηριά, οι κυκλικοί κόμβοι στον Βόλο – που αν τους έχει χιλιοδιαφημίσει η δημοτική αρχή Μπέου(!) και που πάντα πλημμυρίζουν… και πολλά άλλα τέτοια έργα που έγιναν… Και άλλα τόσα που δεν έγιναν γιατί …κοστίζουν…Βέβαια, ζωές και περιουσίες θα έσωζαν!
Τα περιβόητα, λοιπόν, σχέδια ανασυγκρότησης που έχουν παρουσιαστεί τελευταία, τόσο της κυβέρνησης, όσο και της Περιφέρειας, δεν είναι καθόλου αντιπαραθετικά, το ένα με το άλλο. Έχουν την ίδια κοινή αφετηρία που αναφέρθηκε. Και προχωρούν και παραπέρα. Στην αξιοποίηση της καταστροφής για να κάνουν ένα πιο αποφασιστικό βήμα στην προώθηση των επιδιώξεων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην Περιοχή και κυρίως στην αγροτική οικονομία, δηλαδή το ξεκλήρισμα των βιοπαλαιστών αγροτών.
Δείτε για παράδειγμα την περιβόητη πρόταση Κουρέτα – ο οποίος μάλιστα διατείνεται ότι αντιπαρατίθεται στο σχέδιο των Ολλανδών – σε σχέση με τον αγωγό απο την Κάρλα στο Αιγαίο. Απο μόνη της η πρόταση αυτή δεν αποτελεί τελικά ομολογία ότι τα παρακάρλια θα πλημμυρίζουν; Και πως πρέπει να βρεθεί μια βαλβίδα εκτόνωσης – απλά όχι προς τον Παγασητικό, αλλά προς το Αιγαίο; Αποδεχόμαστε ότι οι περιοχές αυτές θα πλημμυρίζουν και ψάχνουμε να βρούμε που θα καταλήγει το νερό! Ό,τι ακριβώς λέει η έκθεση των Ολλανδών. Ό,τι ακριβώς ορίζει η Οδηγία της Ε.Ε. για τις πλημμύρες: όχι μεγάλα έργα στο βουνό, πλημμυρικές ζώνες γιατί έχουν μικρότερο κόστος!
Γι’ αυτό και τα δύο αυτά σχέδια, απο διαφορετικούς δρόμους, καταλήγουν στο ίδιο σημείο, που μόνο νέα δεινά θα φέρει. Είναι φτιαγμένα απο τα ίδια σάπια υλικά που φέρνουν τεράστια οφέλη για το κεφάλαιο και καταστροφές στον λαό.
Και η ίδια λογική κυριαρχεί και στα ζητήματα των αποζημιώσεων, με τα ψίχουλα που ακόμα να δοθούν! Γιατί βλέπετε, χρήματα βρίσκονται για φτηνό πετρέλαιο στους εφοπλιστές και τους μεγαλοξενοδόχους, για φοροαπαλλαγές στις τράπεζες και φτηνό ρεύμα στους βιομήχανους, αλλά δεν υπάρχουν για να σταθεί στα πόδια της μια λαϊκή οικογένεια που πνίγηκε επειδή δεν υπήρχε μέριμνα απο το κράτος! Είναι χαρακτηριστικό και ταυτόχρονα εξοργιστικό ότι η στεγαστική συνδρομή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων θα είναι μικρότερη και απο αυτή την πετσοκομμένη πρώτη αρωγή! Σπίτι 80 τετραγωνικών, με τον κόφτη του 70%, δηλαδή με 70€ το τετραγωνικό που τόσο κοστολογείται η επισκευή μιας κατεστραμμένης οικίας από την κυβέρνηση θα λάβει το αστρονομικό ποσό των 5.600€ ως στεγαστική συνδρομή! Επαναλαμβάνω, για να φτιάξει το πλημμυρισμένο σπίτι! Αυτά τα ποσά ανακοινώνονται με τυμπανοκρουσίες!
Υπάρχει διέξοδος! Το ΚΚΕ αυτή θέτει στη συζήτηση, μέσα στη μάχη. Πρωτοστατόντας απο την πρώτη στιγμή της καταστροφής στην οργάνωση της πάλης, στην αλληλεγγύη, στη μάχη της λάσπης, που δώσαμε τις πρώτες μέρες, κάνοντας σύνθημα το “ο λαός σώζει τον λαό στο δρόμο της ανατροπής”. Σήμερα με την συνέντευξη αυτή, έναν χρόνο μετά, δηλώνουμε ρητά ότι συνεχίζουμε και δυναμώνουμε την προσπάθειά μας, στο πλευρό των πλημμυροπαθών, με τα δίκαια αιτήματά τους!
The post 1 χρόνος από την καταστροφική πλημμύρα, ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ appeared first on TrikalaNews.
