Πρώτη συνέντευξη του μετά από 41 χρόνια ελεύθερου Ζορζ Αμπντάλα

Στην πρώτη του συνέντευξη από τότε που ανέκτησε την ελευθερία του μετά από 41 χρόνια φυλάκισης, ο Λιβανέζος μαχητής της Αντίστασης Ζορζ Αμπντάλα μίλησε στο Al Mayadeen από την γενέτειρά του, το Κομπαγιάτ, στον Λίβανο, αναφερόμενος στις δεκαετίες που πέρασε στη φυλακή, την ακλόνητη υποστήριξη της οικογένειάς του και τις επαναστατικές του πεποιθήσεις.

Ο Αμπντάλα, ο οποίος απελευθερώθηκε μετά και από αδιάκοπη διεθνή κινητοποίηση, περιέγραψε την αυξανόμενη εκστρατεία αλληλεγγύης για την απελευθέρωσή του ως μέρος του ευρύτερου κινήματος κατά της γενοκτονίας που εκτυλίσσεται στη Γάζα. «Η φυλάκισή μου βρέθηκε να έχει μεγαλύτερο κόστος για την εθνική ασφάλεια της Γαλλίας από την απελευθέρωσή μου», εξήγησε.

«Η οικογένειά μου έχει μια κουλτούρα αγώνα», είπε ο Αμπντάλα. «Υπέστησαν τον πόνο της φυλάκισής μου με απλότητα και δύναμη. Τους βρήκα ακριβώς όπως τους θυμόμουν, ένα παράδειγμα αφοσίωσης».

Πρόσθεσε ότι η επιστροφή του έγινε δεκτή με μια ζεστασιά που ξεπέρασε κάθε προσδοκία. «Η υποδοχή της οποίας έτυχα μου επιβεβαίωσε, ακόμη περισσότερο από ό,τι είχα φανταστεί, ότι ο λαός μας διαθέτει μια αυθεντικότητα που μπορεί να οδηγήσει μόνο στη νίκη». Εντυπωσιάστηκε επίσης από αυτό που χαρακτήρισε μια απροσδόκητη πραγματικότητα: «Βρήκα τον Λίβανο ενωμένο, περισσότερο από ό,τι περίμενα. Ήταν δυνατός, φιλόξενος και ανθεκτικός».

Υπερασπίστηκα τη νομιμότητα της Αντίστασης

Ερωτηθείς για τις κατηγορίες που οδήγησαν στην παρατεταμένη φυλάκισή του στη Γαλλία, ο Αμπντάλα είπε ότι κατηγορήθηκε ότι ήταν υπεύθυνος για τις Λιβανέζικες Ένοπλες Επαναστατικές Παρατάξεις που δρούσαν στην Ευρώπη. Αλλά η μόνη κατηγορία που αναγνώρισε ήταν η υπεράσπιση της νομιμότητας των επιχειρήσεων της Αντίστασης.

«Είναι δικαίωμα κάθε Λιβανέζου να κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσει τον εχθρό όπου κι αν υπάρχει. Αυτό είναι ένα νόμιμο δικαίωμα», είπε. «Τους είπα στο δικαστήριο: Ο λαός μου δεν μου ανέθεσε καμία από τις ενέργειες που ισχυρίζεστε. Αλλά είναι τιμή μου να υπερασπίζομαι τη νομιμότητα αυτών των επιχειρήσεων, είτε χθες, σήμερα ή αύριο».

Ο Αμπντάλα δικάστηκε ενώπιον ειδικού δικαστηρίου για υποθέσεις τρομοκρατίας χωρίς ενόρκους, παρά το γεγονός ότι δεν του απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες για τρομοκρατία. Σημείωσε ότι η αρχική καταδίκη σχετιζόταν μόνο με ζητήματα διαβατηρίου, πριν από τη μεταφορά του στο ειδικό δικαστήριο.

Αμερικανική παρέμβαση

«Εξέθεσα την ποινή μετά την οποία θα έπρεπε να είχα αφεθεί ελεύθερος», αφηγήθηκε ο Αμπντάλα. «Αλλά την τελευταία στιγμή, παρενέβη ένας Αμερικανός εκπρόσωπος». Το 1984, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έδωσε εντολή στον πρέσβη του να υποβάλει απευθείας ένσταση, κάτι που εμπόδισε την απέλαση του Αμπντάλα και οδήγησε στη μεταφορά του σε ειδικό δικαστήριο που τον καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη.

Μεταξύ 2002 και 2003, όταν ένα γαλλικό δικαστήριο διέταξε την απελευθέρωσή του, η νομική διαδικασία για την υπό όρους απελευθέρωση τροποποιήθηκε υπό την πίεση των ΗΠΑ.

«Επανενεργοποίησαν ένα εφετείο που χρονολογείται από τη ναζιστική κατοχή της Γαλλίας», είπε ο Αμπντάλα. «Από τότε, ο προεδρεύων δικαστής συνδέεται άμεσα με το υπουργείο Εσωτερικών και οι αποφάσεις περνούν μέσω αυτού».

Το 2012, ένα δικαστήριο ενέκρινε ξανά την απελευθέρωσή του, αλλά μπλοκαρίστηκε από τον τότε υπουργό Εσωτερικών. Ο Αμπντάλα αποκάλυψε ότι η τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, έστειλε επίσημη επιστολή επιμένοντας να παραμείνει φυλακισμένος: «Είπε ότι η απόφαση του δικαστηρίου δεν έχει σημασία. Πρέπει να παραμείνω στη φυλακή. Και έτσι έκανα».

Ακόμα και όταν η Γαλλίδα υπουργός Δικαιοσύνης προσπάθησε να παρέμβει, ο πρόεδρος της έδωσε οδηγίες να μείνει μακριά από αυτήν. Η απόφαση ανατράπηκε και η υπόθεση ξεκίνησε από την αρχή.

Για την ένοπλη Αντίσταση και τον λιβανέζικο στρατό

«Οι μάζες της αντίστασης είναι αυτές που έχουν επενδύσει περισσότερο και είναι ικανές να επιβάλουν τη δημιουργία ενός κράτους με εθνικό όραμα και ενός πλήρως οπλισμένου στρατού που μπορεί να υπερασπιστεί τη γη, το νερό, τον ουρανό και την αξιοπρέπεια του λαού της», είπε.

Ο Αμπντάλα υπογράμμισε ότι κανείς στον Λίβανο, ειδικά εκείνοι που θυσίασαν τους ηγέτες τους ως μάρτυρες, δεν επιθυμεί να φέρει όπλα μόνο για τον εαυτό του. Αντίθετα, «όλοι στηρίζουν την προσπάθεια για την οικοδόμηση ενός στρατού που προστατεύει τους πάντες».

Καλώντας για τον εξοπλισμό του Λιβανέζικου Στρατού, ο Αμπντάλα τόνισε ότι μόλις αυτό επιτευχθεί, «ούτε ένας μαχητής δεν θα διστάσει να τον στηρίξει».

Υποστήριξε ότι ο Λίβανος είναι πλήρως ικανός να οικοδομήσει ένα κυρίαρχο κράτος και έναν στρατό που δεν χρειάζεται ξένους κηδεμόνες για να προστατεύσει τις λεγόμενες μειονότητες. «Ο στρατός μας, ο λαός μας και οι μάζες μας μπορούν να ανταποκριθούν στην πρόκληση», είπε. «Μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα κράτος που να διατηρεί την αξιοπρέπεια των πολιτών του».

Απαντώντας τόσο στις εσωτερικές όσο και στις διεθνείς απαιτήσεις για τον αφοπλισμό της Αντίστασης, ο Αμπντάλα απέρριψε τέτοιες εκκλήσεις ως «εγχώρια προπαγάνδα που στοχεύει στη διαστρέβλωση και την απόσπαση της προσοχής». Επέμεινε ότι η κύρια εσωτερική αποστολή της Αντίστασης είναι να σταθεί στους δρόμους για να διασφαλίσει ότι ο Λιβανέζικος Στρατός θα γίνει ένας ισχυρός, περήφανος θεσμός ικανός να υπερασπιστεί το έθνος.

«Κανένας Λιβανέζος δεν θέλει να δει έναν ταπεινωμένο στρατό», δήλωσε. «Όλοι υποστηρίζουν έναν στρατό που προστατεύει τα σύνορά μας και την αξιοπρέπειά μας».

Η Συρία ως προειδοποίηση, η ενότητα ως άμυνα

Ο Αμπντάλα προειδοποίησε για τους περιφερειακούς κινδύνους που αντιμετωπίζει ο Λίβανος, ιδιαίτερα αν κοιτάξει κανείς βόρεια προς τη Συρία. «Δείτε τι συμβαίνει στη Συρία και δείτε τις εθνικές θέσεις. Κανείς με λίγη λογική δεν θα δεχόταν να γίνουμε σεκταριστικά θραύσματα που χειραγωγούνται από τον Νετανιάχου ή οποιονδήποτε άλλον», είπε.

Επανέλαβε ότι ο Λίβανος μπορεί και πρέπει να χτίσει ένα ενιαίο κράτος που προστατεύει τον λαό του και ότι η Αντίσταση, έχοντας θυσιάσει τους καλύτερους ηγέτες της, δεν θα μπορούσε να επιδιώξει τίποτα λιγότερο.

Ερωτηθείς αν εναποθέτει τις ελπίδες του σε λαϊκά κινήματα στον Λίβανο και σε όλο τον αραβικό κόσμο υπό το φως του πολέμου στη Γάζα, ο Αμπντάλα απάντησε ότι αυτή δεν είναι απλώς μια ελπίδα, αλλά μια ευθύνη.

«Πρέπει να αγωνιστούμε, όχι απλώς να στοιχηματίσουμε, για να μετακινήσουμε τον αραβικό δρόμο. Αυτή είναι μια κεντρική αποστολή στο όνομα της σταθερότητας της αντίστασης στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη», είπε.

«Είμαι ένας απλός μαχητής»

Όταν ρωτήθηκε αν έχει ένα δικό του πολιτικό σχέδιο μετά την απελευθέρωσή του, ο Αμπντάλα είπε: «Ο Ζωρζ Αμπντάλα είναι ένας απλός μαχητής από τις τάξεις του λαού μας».

Εξήγησε ότι θα συναντηθεί με πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις στον Λίβανο για να δει πώς μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα τη χώρα. «Θα ακούσω, θα παρατηρήσω και θα δω από πρώτο χέρι αυτό που προηγουμένως μπορούσα να αντιληφθώ μόνο αφηρημένα από πίσω από τα κάγκελα», είπε.

«Θα μιλήσω με όποιον βρει χρόνο να με συναντήσει και θα ακούσω από αυτούς πού πιστεύουν ότι μπορώ να συμβάλω, στο εθνικό έργο, στην οικοδόμηση του κράτους, στην οικοδόμηση του στρατού, στην αντιμετώπιση του σιωνιστή εχθρού και στην προστασία της κοινωνίας μας».

Ο Αμπντάλα ολοκλήρωσε τη συνέντευξή του ευχαριστώντας το ενημερωτικό δίκτυο Al Mayadeen, δηλώνοντας: «Ας παραμείνει το Al Mayadeen η φωνή των αγωνιστών αυτού του λαού, η φωνή των μαζών του και η φωνή του ενιαίου κράτους του».

Ποιος είναι ο Ζωρζ Αμπντάλα;

Ο Αμπντάλα, πρώην μέλος του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), έχει μέχρι στιγμής εκτίσει 41 χρόνια φυλάκισης, γεγονός που τον καθιστά τον πλέον μακροχρόνια κρατούμενο στην Ευρώπη.

Ίδρυσε τις Μαρξιστικές-Λενινιστικές Λιβανέζικες Ένοπλες Επαναστατικές Παρατάξεις (LARF), οι οποίες ανέλαβαν την ευθύνη για τέσσερις επιχειρήσεις στη Γαλλία κατά τη δεκαετία του 1980.

Ο Λιβανέζος επαναστάτης κατηγορήθηκε για συμμετοχή στη δολοφονία του Αμερικανού στρατιωτικού ακόλουθου Τσαρλς Ρόμπερτ Ρέι και του Ισραηλινού διπλωμάτη Γιάκοφ Μπαρσιμάντοφ το 1982 και καταδικάστηκε με βάση αυτές τις κατηγορίες.

Ο Αμπντάλα δεν απάντησε ποτέ στον κατάλογο των κατηγοριών και θεώρησε ότι το γαλλικό δικαστικό σύστημα «απαράδεκτα» απομάκρυνε την αντιστασιακή δράση από το πλαίσιό του.

Στη δίκη του για την φερόμενη δολοφονία των διπλωματών, ο Αμπντάλα καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, σημαντικά αυστηρότερη από τα 10 χρόνια που ζητούσαν οι εισαγγελείς. Ο δικηγόρος του, Ζακ Βερζ, χαρακτήρισε την ποινή «κήρυξη πολέμου».

Ο Αμπντάλα δήλωσε μαχητής που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, όχι εγκληματίας.

(Πηγή: Al Mayadeen English)

Διαβάστε ακόμα: