Ανοικτή επιστολή του τέως πρέσβη της Παλαιστίνης στην Ελλάδα, Τουμπάσι, για αναγνώριση της Παλαιστίνης

Ανοικτή επιστολή προς τον ελληνικό λαό, τα κοινοβουλευτικά κόμματα και συνδικαλιστικές ενώσεις της χώρας μας απευθύνει ο τέως πρέσβης του Παλαιστινιακού Κράτους στην Ελλάδα, Μαρουάν Τουμπάσι, υπενθυμίζοντας την «ιστορική, ομόφωνη» απόφαση της ελληνικής βουλής τον Δεκέμβριο του 2015 για αναγνώριση της Παλαιστίνης.

Τονίζει πως έχουν περάσει έκτοτε 10 χρόνια και η απόφαση παραμένει ανεκτέλεστη  δημιουργώντας, μεταξύ άλλων, «χάσμα» ανάμεσα στη θέληση του εκπροσώπου του λαού στο Κοινοβούλιο και των πολιτικών που ακολουθούνται από τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Ζητά να εφαρμοστεί η απόφαση του 2015 για αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης από την Ελλάδα τονίζοντας πως αυτό «δεν αποτελεί απλώς μία πολιτική ή ηθική στάση προς τον παλαιστινιακό λαό» αλλά και «θεμελιώδες βήμα προς την εδραίωση του νόμιμου δικαιώματός μας για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία».

Η επιστολή του Μαρουάν Τουμπάσι

Ολόκληρη η επιστολή του έχει ως εξής:

Είχα την τιμή να υπηρετήσω ως Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελληνική Δημοκρατία από το 2013 έως το 2021. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, ανέπτυξα βαθιές και στενές σχέσεις με διάφορες πολιτικές και κομματικές δυνάμεις, καθώς και με συνδικάτα, λαϊκές και μαζικές οργανώσεις και δήμους σε όλη την Ελλάδα. Αυτές οι προσπάθειες κορυφώθηκαν με την ιστορική ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής τον Δεκέμβριο του 2015, η οποία καλούσε την ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσημα το Κράτος της Παλαιστίνης.

Ωστόσο, σχεδόν δέκα χρόνια έχουν περάσει από αυτήν την συλλογική απόφαση και οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν την έχουν ακόμη υλοποιήσει. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα χάσμα μεταξύ της θέλησης των εκπροσώπων του λαού στο Κοινοβούλιο και των πολιτικών που ακολουθούνται από τις κυβερνήσεις.

Η ελληνική αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης δεν αποτελεί απλώς μια πολιτική ή ηθική στάση προς τον παλαιστινιακό λαό μας, ο οποίος υφίσταται γενοκτονία, πείνα, εκδίωξη και προσπάθειες εκρίζωσης του εθνικού του αγώνα. Για εμάς, αποτελεί ένα θεμελιώδες βήμα προς την εδραίωση του νόμιμου δικαιώματός μας για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία, και προς την επιβεβαίωση του Κράτους της Παλαιστίνης ως φυσικό μέλος της διεθνούς κοινότητας. Επιπλέον, μια τέτοια αναγνώριση — δεδομένου του γεωπολιτικού βάρους της Ελλάδας στην περιοχή της και ως λίκνο της δημοκρατίας — θα είχε άμεσο αντίκτυπο στο μέλλον της ασφάλειας και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία μας ενώνει όλους ως γειτονικούς λαούς με αλληλένδετα συμφέροντα.

Με βαθιά εκτίμηση και εμπιστοσύνη στον φιλικό ελληνικό λαό και στη μακρά του κληρονομιά υποστήριξης της δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων των λαών, και θυμούμενος τον αγώνα του για εθνική ανεξαρτησία, την αντίστασή του στον ναζισμό, την ανατροπή της στρατιωτικής δικτατορίας και την επίμονη αποφασιστικότητά του να ενισχύσει τις δημοκρατικές παραδόσεις στη χώρα του, απευθύνω μια ανοιχτή έκκληση. Καλώ όλες τις πολιτικές και κοινοβουλευτικές δυνάμεις, τους φιλικούς δήμους που συχνά έχουν υψώσει την παλαιστινιακή σημαία, τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις και τους διαδηλωτές που υψώνουν τη φωνή τους σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη σε κάθε πλατεία και γωνιά της Ελλάδας, να συνεχίσουν να πιέζουν και να επηρεάζουν την ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει την κοινοβουλευτική απόφαση και να αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης.

Σε αυτό το πλαίσιο, εκφράζω τις εγκάρδιες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου στον ελληνικό λαό και σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας και τις ζωντανές δυνάμεις της, για τις καθημερινές διαδηλώσεις και τις σταθερές θέσεις αλληλεγγύης με τον λαό μας, απέναντι στην επιθετικότητα και τα εγκλήματα που στοχεύουν στην ταυτότητά μας και την εθνική μας ύπαρξη. Αυτές οι τιμητικές θέσεις παραμένουν ένα φωτεινό σημάδι στην ιστορία της φιλίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των δύο λαών μας και ένα πραγματικό μήνυμα ελπίδας.

Η αναμενόμενη αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης θα αποτελέσει ένα πρακτικό βήμα προς την παύση της συνεχιζόμενης εθνοκαθαρτικής και αποικιοκρατικής εγκατάστασης στις κατεχόμενες παλαιστινιακές περιοχές, και προς την πραγματική πραγμάτωση ενός ανεξάρτητου, κυρίαρχου Κράτους της Παλαιστίνης στα σύνορα της 4ης Ιουνίου 1967 με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, και την εφαρμογή της απόφασης 194 του ΟΗΕ σχετικά με το δικαίωμα επιστροφής των προσφύγων που εκτοπίστηκαν βίαια από τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια της Νάκμπα του 1948.

Μια τέτοια αναγνώριση, σε συνδυασμό με την υιοθέτηση μέτρων μποϊκοτάζ και κυρώσεων κατά της κατοχικής δύναμης, θα ενισχύσει τις προοπτικές για το τέλος της αποικιοκρατικής κατοχής και θα ανοίξει τον δρόμο για ένα πιο δίκαιο μέλλον για τον παλαιστινιακό λαό και για ειρήνη για τους λαούς ολόκληρης της περιοχής. Με αυτόν τον τρόπο, θα συμβάλει στην ήττα του αποικιοκρατικού-εποικιστικού σχεδίου και θα θέσει νέες βάσεις για περιφερειακή σταθερότητα, στην οποία η Ελλάδα θα είναι ένα ουσιαστικό και ενεργό μέρος.